النّاس يعنى مردم منحصر در مؤمنين است.

3- سدى ميگويد: هيچ فردى از لعن كردن بر ظالم خوددارى نميكند و كافر هم جزء ظالمين است ضمناً بايد توجه داشت كه هميشه لعنت از مردم بصورت دعا و از خداوند بصورت حكم واقع ميشود.

(خالِدِينَ فِيها ...)- زجاج و جبائى مى‌گويند ضمير به «لعنت» برميگردد يعنى هميشه در لعنت خواهند بود بعضى گفته‌اند ضمير بر «نار» برميگردد و آن هر چند در كلام مذكور نيست ولى بواسطه اشتهارى كه نسبت باهل عذاب دارد مثل اينكه مذكور است و ديگر اينكه لعنت يعنى دورى از رحمت و ايجاب عقاب و عقاب هم بآتش خواهد بود و امّا خلود لعنت داراى دو احتمال است:

1- استحقاق لعنت هميشگى است 2- عاقبت و نتيجه لعنت كه عذاب و آتش است هميشگى است.

(لا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ الْعَذابُ ...)- عذاب آنها تخفيف داده نشود منظور اين است كه عذاب آنها هميشه بر يك حال است و اينطور نيست كه گاهى تخفيف پيدا كند و گاهى تشديد شود.

(وَ لا هُمْ يُنْظَرُونَ ...)- ابو العاليه ميگويد يعنى بآنها مهلت عذرخواهى داده نميشود چنان كه فرمود(: وَ لا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ‌)[1] يعنى بآنها اذن نمى‌دهند كه عذرخواهى كنند بعضى ميگويند مراد اين است كه عذاب آنها بتأخير افكنده نميشود بلكه آن حاضر و آماده است‌

. [سوره البقرة (2): آيه 163]

(وَ إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ (163))

[ترجمه‌]

خداى شما خداى يكتا است و الوهيت محصر در اوست كه بخشاينده و مهربان است.

شرح لغات‌

واحد: چيزى كه قابل قسمت نيست.

[1] آيه 35 سوره المرسلات