در كيفيّت نماز خواندن پيغمبر صلّى اللَّه عليه و اله به بيت المقدس ميان مردم اختلاف است:

جمعى ميگويند: «آن حضرت تا هنگامى كه در مكّه اقامت داشت بسوى كعبه نماز مى‌خواند و از وقتى كه بمدينه وارد گرديد مأمور شد كه بسوى بيت المقدس نماز بخواند تا اينكه مجددا مأمور گرديد كه بسوى «كعبه» نماز بگزارد».

عده‌اى گفته‌اند كه «آن حضرت در مكّه نيز بسوى بيت المقدس نماز ميگذاشت ولى خانه كعبه را نيز ميان خود و بيت المقدّس قرار ميداد و در هر نقطه‌اى كه اين عمل ممكن نبود نماز نميخواند».

عدّه ديگرى ميگويند: «پيغمبر اسلام صلّى اللَّه عليه و اله تا هنگامى كه در مكّه بود و بعد از هجرت بمدينه تنها بسوى بيت المقدّس نماز ميگذاشت و در اين مدّت اصلًا كعبه را ميان خود و بيت المقدّس قرار نميداد و اين موضوع هم چنان ادامه داشت تا اينكه خداوند او را بتوجّه بكعبه مأمور گردانيد.

[سوره البقرة (2): آيه 145]

(وَ لَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ بِكُلِّ آيَةٍ ما تَبِعُوا قِبْلَتَكَ وَ ما أَنْتَ بِتابِعٍ قِبْلَتَهُمْ وَ ما بَعْضُهُمْ بِتابِعٍ قِبْلَةَ بَعْضٍ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْواءَهُمْ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّكَ إِذاً لَمِنَ الظَّالِمِينَ (145))

[ترجمه‌]

تو اى پيغمبر قسم بخدا اگر هر نوع معجزه و برهان براى علماء اهل كتاب بياورى پيرو قبله تو نشوند و تو نيز تابع قبله آنان نخواهى بود و بعضى از اهل كتاب تابع قبله برخى ديگر نگردند و اگر تو تابع دلخواه و هوسهاى آنها شوى بعد از آنكه از جانب خدا علم يافته‌اى البته از گروه ستمكاران خواهى بود. (145)

تفسير

(وَ لَئِنْ أَتَيْتَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ ...)- در اين كلام از لحاظ معنى، سوگند بكار رفته است يعنى قسم بخدا اگر براى اهل كتاب كه مراد از آن بقول زجاج و بلخى علماء يهود و نصارى است كه با پيغمبر اسلام 6 عناد و لجاجت ميورزيدند و بقول حسن و ابو على مراد همه اهل كتاب است.

(بِكُلِّ آيَةٍ ...)- هر نوع حجّت و دليل بياورى.