اظهار تأثر مينمودند چون «بيت المقدس» قبله مؤمنين بوده و بدست كفار افتاده از اين جهت ناراحت بودند چنان كه كعبه قبله مسلمانان است.

(فِي أَدْنَى الْأَرْضِ‌): «زجاج گويد» يعنى در نزديك‌ترين سرزمين بزمينهاى عرب و گفته‌اند: نزديكترين شهر از شام بسوى فارس، و مقصود البته همان جزيرة العرب است چنان كه مجاهد گفته، و عكرمه گويد مراد اذرعات و كسكر مى‌باشد.

(وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ‌): و ايشان يعنى فارس پس از پيروزى بزودى مغلوب ميگردند.

(فِي بِضْعِ سِنِينَ‌): در چند سالى- در ظرف همين چند سال كه بين 3 تا 10 باشد- و اين از آياتيست كه دلالت دارد بر اينكه قرآن از نزد پروردگار نازل شده است زيرا در آن پيشگوييهايى است كه جز خداوند بآن آگاه نيست.

(لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ): و از براى خداوند امر و اختيار است چه قبل از مغلوب شدن آنها و چه بعد از آن پس هر كه را خداوند بخواهد غالب و پيروز بر دشمن نموده و يا هر دو را هلاك ميگرداند.

(وَ يَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللَّهِ‌): و در آن روز كه سپاه روم بر سپاه فارس پيروز شود مؤمنين خوشحال گردند كه روميان سپاه فارس را از بيت المقدس بيرون نموده و شادمانى آنان از آن جهت بوده كه سپاه فارس شكست خورده نه آنكه «بيت المقدس» بدست روم افتاده است. و شادمانى مؤمنين علل ديگرى نيز داشت از قبيل افسردگى مشركين (مكه) از اين جريان و ديگر صحت گفتار پيامبر كه قبلا پيروزى آنان را خبر داده بود و ديگر آنكه اين پيروزى مقدمه براى پيروزى مؤمنين است.

(يَنْصُرُ مَنْ يَشاءُ): يارى مينمايد خداوند هر كس را كه خواهد- تا بدان وسيله حق را ظاهر فرمايد- و بالنتيجه بندگان او مدد شوند.

(وَ هُوَ الْعَزِيزُ): و آن خداوند عزيز و هميشه غالب و پيروز در انتقام از دشمنان خويش ميباشد.

(الرَّحِيمُ‌): رحيم است نسبت بآنكه- او را پرستش كند و- از او حاجات خود