و بعضى چون ابن مسعود و قتاده و سدى گويند مقصود جنگ بدر است كه براى قريش پيش آمده و عده‌اى كشته دادند- و بالآخره سپاه اسلام پيروز شد و اين اولين قدم در پيروزى آئين حق بر باطل بوده تا افكار خفته بيدار شود و به آئين خدا پرستى ايمان آورد-.

«مقاتل» گويد: مراد ابتلاء ايشان است بگرسنگى مدت هفت سال در مكه بقدرى كه مردارها و سگها را نيز خوردند.

و از «عكرمة» و «ابن عباس» نقل شده كه مراد حدود است.

و بعضى چون «مجاهد» گويد كه مقصود عذاب قبر باشد.

اما امام صادق (ع) و بلكه در بسيارى از روايات امام باقر و امام صادق عليهما- السلام فرمودند كه مراد آمدن دجال و مركوبش است.

(لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ‌): تا بشود بازگشت بسوى حق نموده و از كفر توبه نمايند و بعضى گويند يعنى تا بشود ديگران پند گرفته و بگناه كفر گرفتار نگردند.

(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآياتِ رَبِّهِ‌): و كيست ستمكارتر بر جان خويشتن از آنكه يادآورى و پند داده شد بر نشانهاى خداوند تا بتواند خدا را بشناسد و بروز قيامت و پاداش عمل ايمان آورد.

(ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْها): پس روى برتافته، دورى كند و تمامى آنها را ناديده فرض نمايد( إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ‌): البته ما از گنه كاران، آنان كه فرامين خدا را ناديده گرفته و ارتباط خود را با او و دستوراتش قطع نمودند.

(مُنْتَقِمُونَ‌): انتقام گيرندگانيم و عذاب لازم را بر ايشان حلال نموده اعزام ميداريم.

(وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ‌): و همانا بتحقيق داديم بموسى كتاب- آسمانى- تورات را.

(فَلا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقائِهِ‌): پس نباش تو در شك از ديدار او يعنى ملاقات تو با موسى در شبى كه بمعراج- مسافرت آسمانها- مى‌آيى، و اين تفسير از «ابن عباس» آمده.