سپس خداوند پاداش آنان را ياد فرموده:

(فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ‌): پس نمى‌داند كسى چه چيز نهان شده- و آماده گرديده- براى ايشان از آنچه را كه چشمهايشان باو روشن شود.

«ابن عباس» گويد: تفسير اين جمله از فكر بشر خارج است زيرا مطلب مهمتر از افكار بوده- و چه دانيم كه روشنى چشم آنان در قيامت و بهشت چيست-، و در روايت صحيح از پيامبر 6 آمده كه فرمود، به اينكه خداوند فرموده براى بندگان شايسته‌ام آسايشى آماده ساخته‌ام كه چشمى نديده و گوشى نشنيده و هيچ فكرى بآن نرسيده و بنا بر اين از اطاعتش دست بداريد- شما را آگاه نسازم- تا بدان برسيد- و اگر بخواهيد اين آيه را تلاوت كنيد،( فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما أُخْفِيَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ أَعْيُنٍ‌).

و اين حديث را بخارى و مسلم نيز روايت نموده‌اند.

گفته‌اند فائده پنهان داشتن مطلب چند چيز است:

الف: مطلب بسيار ارجمند و با عظمت باشد كه اگر برشته تحرير در آيد وقت‌ها براى توضيح آن لازم است و باز هم اگر بابهامش بگذاريم ابلغ و ارزشمندتر خواهد گرديد.

ب: روشنى چشم‌ها بى‌پايان بوده لذا اطلاع از آن بتفصيل ميسر نباشد.

ج: اين روشنى چشم در مقابل نماز شب است و چون آن در دل شب ناآشكارا بوده و از چشم‌هاى خواب رفته پنهان است لذا پاداش آن هم پنهان خواهد بود.

و از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود براى هر كار شايسته‌اى پاداشى است كه در قرآن ياد شده بجز پاداش نماز شب كه خدا آن را در قرآن نياورده و- تنها با اشاره- فرموده‌( فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ‌) ...(قُرَّةِ أَعْيُنٍ) بآنچه كه به انسان شادمانى مى‌بخشد گفته ميشود و در اصطلاح عرب گويند «اقر اللَّه عينك» يعنى آنچه را كه تو دوست دارى خداوند بتو عنايت كند و بدين سبب شادمانت گرداند.

و بعضى گفته‌اند از «قرّ» گرفته شده كه بمعنى تگرگ است زيرا از چشمهاى آنكه شادى كرده و مى‌خندد اشك سرد و از آنكه محزون گشته ميگريد اشكهاى‌