اين صورت معنى تغيير ميكند و مقصود آن ميشود كه مظاهر دنيا با نيرنگهاى خود و يا هواى نفس انسان با خواسته‌هاى خود، تو را فريب ندهد.

(إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ): البته خداوند در نزدش علم ساعت قيامت است و او ميداند قيامت چه وقتى پيش ميآيد، و احدى بآن آگاهى ندارد.

(وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ‌): و فرو ميفرستد باران را در هر زمان يا مكانى و در حقيقت خدا آگاهى بآن دارد.

و در حديث آمده كه كليد غيب پنج چيز است كه جز خدا كسى بآن آگاهى ندارد و اين آيه را قرائت فرمودند.

(وَ يَعْلَمُ ما فِي الْأَرْحامِ‌): و ميداند آنچه را كه در رحم‌هاى مادران باشد كه نوزاد- شان آيا پسر بوده يا دختر خواهد بود، سالم يا ناسالم، و يكى يا بيشتر خواهد بود.

(وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ ما ذا تَكْسِبُ غَداً): و نداند كسى چه كسب ميكند فردا و گفته شده كه يعنى هيچ كس نداند آيا فردا زنده است يا خير پس چگونه خواهد دانست كه فردا چه كسب مى‌كند.

(وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ‌): و نمى‌داند كسى كه در كدام زمين ميميرد و بعضى گفته‌اند كه انسان وقتى قدم بر ميدارد نمى‌داند كه آيا قدم دوم را خواهد برداشت و يا مرگ او را بكام خود ميكشد.

و مقصود از «ارض» مكان است فلذا «بأى ارض» خوانده و اگر هم «بأية ارض» ميخواند صحيح بود و گفته‌اند «ابى» چنين قرائت نموده است.

و از ائمه طاهرين : روايت شده كه اين امور پنجگانه مذكور را بطور تفصيل و تحقيق هيچكس نداند جز خداوند جهان عز و جل.

(إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ): البته خداوند دانا بآنچه گفته شد بوده آگاه است.