ترجمه:

قوم عاد رسولان را تكذيب كردند. آن گاه كه برادرشان هود، آنها را گفت:

آيا تقوى پيشه نميكنيد؟ من براى شما رسولى امينم. از خدا بپرهيزيد و مرا اطاعت كنيد. من بر اينكار از شما مزدى نمى‌خواهم. مزد من جز بر خداى عالمين نيست.

آيا در هر محل مرتفعى بنائى بيهوده مى‌سازيد؟ و قصرهايى محكم مى‌سازيد كه شايد جاودان بمانيد و هنگامى كه كيفر ميدهيد، جبارانه كيفر ميدهيد؟ از خدا بپرهيزيد و اطاعتم كنيد. از خدايى بپرهيزيد كه شما را به آنچه ميدانيد، امداد كرد. امداد كرد شما را به چارپايان و فرزندان و بوستان‌ها و چشمه‌ها. بر شما از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم. گفتند: ما را يكسان است كه پند بدهى يا از پند دهندگان نباشى.

اين نيست مگر خلق و عادت پيشينيان. و ما معذب نيستيم. تكذيبش كردند و هلاكشان كرديم. در اين، آيتى است و بيشترشان مؤمن نبودند. خدايت عزيز و رحيم است.

قرائت:

خلق: ابن كثير و اهل بصره و ابو جعفر و كسايى بفتح خاء و ديگران بضم خاء و لام خوانده‌اند. اولى به معنى دروغ پردازى و دومى به معناى خلق و خوى و عادت است.

لغت:

ريع: زمين مرتفع.

مصانع: آبگيرها، ساختمانها.

بطش: كشتن به شمشير و زدن به شلاق.