برخى گويند: يعنى حكم ميان مردم در عالم آخرت بدست اوست نه غير او.

نظم آيات:

آيه‌(تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ ...) به سابق متصل است. يعنى همانطورى كه آنها را هلاك كرد تا از نعمتهاى دنيا محروم شوند، آنها را از نعمتهاى آخرت محروم مى‌سازد.

اما وجه اتصال آيه‌(إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ ...) به گذشته اين است كه اگر معاد به قيامت حمل شود، به آيه‌(تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ ...) مربوط است و اگر معاد به مكه حمل شود بداستان بازگشت موسى به دامن مادر مربوط است. همانطورى كه موسى با شرافت نبوت بمادر بازگشت، پيامبر اسلام هم بوعده خدا با شرافت بزرگ رسالت به مكه باز ميگردد. اين وعده را خداوند عملى كرد. هم چنان كه وعده مادر موسى را عملى كرد. پس مقصود اين است كه كسى كه قرآن را بر تو نازل كرده است، اين وعده را هم عملى مى‌سازد.

آيه‌(قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جاءَ بِالْهُدى‌ ..) مربوط به سابق است از لحاظ اينكه دلالت دارد بر اينكه پيامبر بمردم بگويد كه خداوند براست و دروغ داناتر است.

تمام شد ترجمه جلد هفتم تفسير مجمع البيان و مجلد هيجدهم ترجمه فارسى در ليله عيد قربان سال 1395 در شهرستان مذهبى قم و باللَّه التوفيق و عليه التكلان احمد بهشتى‌

اما در مورد تغيير رنگ، اين امر خيلى ساده‌تر است، زيرا از نظر علمى رنگ حقيقتى ندارد، بلكه بستگى بطول موج نورى دارد كه بر جسم مى‌تابد. بعضى از اجسام نورى را جذب ميكنند كه طول موجش كوتاه‌تر است و بعضى امواج متوسط و بعضى امواج بلند و از همين جا رنگهاى قرمز و زرد و نارنجى و آبى و سبز و نيلى و بنفش پيدا ميشوند و از تركيب همه آنها رنگ سفيد و از تركيب بعضى از آنها با يكديگر رنگ‌هاى فرعى ديگر پيدا ميشود.