برخى گويند: يعنى اگر خداوند از گناهان ما چشم نپوشيده بود، ما را هم بزمين فرو مى‌برد.

(وَيْكَأَنَّهُ لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ‌): مردم كافر به ثواب خدا نمى‌رسند و مردمى كه خدا را انكار كرده، جز او را مى‌پرستند، از كيفر نجات نمى‌يابند.

نظم آيات:

داستان قارون به آيه‌(نَتْلُوا عَلَيْكَ مِنْ نَبَإِ مُوسى‌) ارتباط دارد. گويد: قسمتى از اخبار موسى كه در اول سوره وعده داديم برايت بگوييم، داستان قارون است.

برخى گويند: مربوط است به آيه‌(فَما أُوتِيتُمْ مِنْ شَيْ‌ءٍ فَمَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَ أَبْقى‌). در حقيقت مفاد اين آيه را بوسيله ذكر سر گذشت قارون تكميل و تأكيد كرده است.

برخى گويند: نظر به اينكه قبلا در باره خوارى كفار و افتضاح آنها در روز قيامت سخن گفته است، اينك در باره افتضاح دنيوى و اخروى قارون سخن مى‌گويد.