در پى مجالست جاهلان نيستيم.

لغت:

توصيل: اين كلمه در اصل به معنى وصل كردن قطعات ريسمان بيكديگر است. امرء القيس ميگويد:

اسب من مانند گردونه طفل است كه ريسمان آن را قطعه قطعه بهم تابيده و محكم كرده است.

درأ: دفع‌

شأن نزول:

آيه:(الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ ...) و ما بعد آن در باره عبد اللَّه بن سلام و تميم دارى و جارود عبدى و سلمان فارسى نازل شده است. زيرا اين آيات پس از اسلام اينان نازل گرديد.

برخى گفته‌اند: در باره چهل مرد از پيروان انجيل كه پيش از بعثت پيامبر به او ايمان داشتند نازل شده است. سى و دو نفر اينها اهل حبشه بودند كه همراه جعفر بن ابى طالب خدمت پيامبر رسيدند و هشت نفر ديگر از شام. بحيرا و ابرهه و اشرف و عامر و ايمن و ادريس و نافع و تميم، از اينها بودند.

مقصود:

سپس در باره صفت قرآن مجيد ميفرمايد:

(وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ‌): آيات قرآنى را براى آنها به تفصيل و بدنبال يكديگر بيان كرديم و اخبار انبياء (ع) و امتهاى هلاك شده را براى آنها شرح داديم تا متذكر شوند و بينديشند و بدانند كه حق است و به آن ايمان آورند.

(الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ مِنْ قَبْلِهِ هُمْ بِهِ يُؤْمِنُونَ‌): آنان كه پيش از بعثت محمدى 6 برايشان تورات و انجيل فرستاديم به آن ايمان دارند. زيرا صفات وى را