ترجمه:

هنگامى كه موسى با معجزات و آيات روشن ما نزد فرعونيان آمد، گفتند:

اين نيست مگر سحرى بى اساس و چنين چيزى در پدران گذشته خود نشنيده‌ايم.

موسى گفت: خدايم داناتر است به آنكه با هدايت از پيش او آمده است و به آنكه عاقبت خانه از او است. كه ستمكاران رستگار نميشوند. فرعون گفت: اى بزرگان، غير از خودم خدايى براى شما سراغ ندارم. هامان، براى من بر خاك آتش بيفروز و بنائى آسمان‌خراش بساز شايد بخداى موسى اطلاع يابم. گمان ميكنم كه او از دروغگويان است. او و لشكريانش بناحق در روى زمين كبر ورزيدند و پنداشتند كه بسوى ما بازگردانده نميشوند، او را و سپاهيانش را گرفتيم و بدريا افكنديم. ببين كه سرانجام ستمكاران چگونه است؟ آنها را پيشوايانى ساختيم كه دعوت به آتش ميكنند و روز قيامت يارى نميشوند. در اين جهان پياپى لعنشان كرديم و روز قيامت از زشتها خواهند بود.

قرائت:

و قال موسى: ابن كثير بدون واو خوانده است و ديگران با واو.

من يكون: كوفيان- غير از عاصم- به ياء و ديگران به تاء خوانده‌اند.

لا يرجعون: كوفيان- غير از عاصم- و يعقوب بفتح ياء و ديگران بضم خوانده‌اند.

لغت:

صرح: قصر.

نبذ: انداختن.

قبح: زشتى، دور كردن، هلاك كردن.

مقصود:

سپس مى‌فرمايد:

(فَلَمَّا جاءَهُمْ مُوسى‌ بِآياتِنا بَيِّناتٍ قالُوا ما هذا إِلَّا سِحْرٌ مُفْتَرىً‌): موسى نزد