گيرم و غير از شبانى گوسفندان كار ديگرى بدوش تو بيندازم.

برخى گويند: يعنى نميخواهم بر تو سخت بگيرم كه ده سال شبانى كنى.

(سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِينَ‌): بخواست خدا از من حسن صحبت و وفاى بعهد خواهى ديد. يعنى اگر خدا مرا زنده بدارد، از من صلاح و شايستگى خواهى ديد. زيرا ممكن است خداوند حيات را از او بگيرد و به او توفيق ندهد كه از خود صلاح و شايستگى نشان دهد.

يحيى بن سلام مى‌گويد: شعيب به موسى گفت هر بچه‌اى كه از گوسفندان داراى نقشى غير از نقش مادرش باشد، از آن تو باشد. تمام بچه‌ها نقششان مخالف نقش مادر بود.

برخى گفته‌اند: به او وعده كرد كه آن سال هر بچه گوسفندى كه سرش سياه و بدنش سفيد باشد، از آن وى باشد. تمام بچه‌هاى گوسفندان بهمين رنگ بدنيا آمدند.

از امام صادق پرسيدند: كدام دختر بدنبال موسى رفت؟ فرمود: همان كه همسر وى شد، پرسيدند: كداميك از دو مدت را تمام كرد؟ فرمود: بيشتر و كاملتر را يعنى ده سال. پرسيدند: پيش از پايان ده سال با همسر خود عروسى كرد يا بعد؟ فرمود:

پيش از پايان. پرسيدند: آيا مرد مى‌تواند با زنى ازدواج كند و با پدرش شرط كند كه دو ماه براى او مزدور باشد؟ فرمود: موسى ميدانست كه اين شرط را به پايان مى‌برد. پرسيدند: از كجا ميدانست؟ فرمود: او عالم بود كه زنده ميماند و به شرط وفا ميكند.

(قالَ ذلِكَ بَيْنِي وَ بَيْنَكَ‌): موسى به شعيب گفت: آنچه بر عهده من است براى تو و آنچه در ازاء آن بمن ميدهى براى من. سپس گفت:

(أَيَّمَا الْأَجَلَيْنِ قَضَيْتُ فَلا عُدْوانَ عَلَيَ‌): هر كدام از دو مدت را كه تمام كنم، ظلمى بر من نباشد و مجبور نباشم كه بيشتر از آن عمل كنم.

(وَ اللَّهُ عَلى‌ ما نَقُولُ وَكِيلٌ‌): خداوند ميان من و تو گواه باشد.

(فَلَمَّا قَضى‌ مُوسَى الْأَجَلَ‌): موسى ده سال را تمام كرد. از پيامبر خدا پرسيدند: