نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 18 صفحه : 122
مىكردند، گفت: چرا مىگوييد: اگر آنچه تو
آوردهاى حق است، عذاب بر ما نازل كن؟ چرا طلب رحمت نميكنيد؟
در اينجا عذاب «سيئه» خوانده شده است زيرا درد و الم در بردارد و به
علاوه كيفر سيئه است.
(لَوْ لا تَسْتَغْفِرُونَ اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ): چرا از خدا طلب مغفرت نميكنيد تا به شما رحمت كند و از گناه شرك
شما چشم بپوشد.
(قالُوا اطَّيَّرْنا بِكَ وَ بِمَنْ مَعَكَ):
گفتند: ما ترا و آنهايى كه بدين تو آمدهاند، بفال بد گرفتهايم. علت اين بود كه
باران نيامده و دچار قحطى و گرسنگى شده بودند، از اينرو گفتند: اين شومى و بدبختى
بخاطر شماست كه دامنگير ما شده است.
(قالَ طائِرُكُمْ عِنْدَ اللَّهِ):
صالح گفت: اين شومى بخاطر كفرتان دامنگيرتان شده است.
نمونه اين مطلب را در قصه موسى دارد:(يَطَّيَّرُوا بِمُوسى وَ مَنْ مَعَهُ أَلا إِنَّما طائِرُهُمْ عِنْدَ اللَّهِ) (موسى و پيروانش را بفال بد گرفتند. بدانيد كه شومى آنها بواسطه
كفرشان از ناحيه خداست: اعراف 131)( بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ
تُفْتَنُونَ): ابن عباس گويد: يعنى شما مردم به نيك و بد امتحان مىشويد. محمد بن
كعب گويد: يعنى به سبب اعمال زشتتان گرفتار كيفر مىشويد.
برخى گفتهاند: يعنى به طاعت و معصيت خدا امتحان مىشويد.