(وَ كانَ الْكافِرُ عَلى‌ رَبِّهِ ظَهِيراً): كافر مخالف خدا و پشتيبان شيطان است در راه معصيت. زيرا بت پرستى آنها كمك شيطان است، برخى گويند: يعنى كافر خدا را كوچك مى‌شمارد و او را پشت سر مى‌اندازد. نظير:(وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَراءَكُمْ ظِهْرِيًّا) (خدا را پشت سر انداختيد و كوچك شمرديد: هود 92) معنى اول بهتر است. گويند:

منظور از كافر ابو جهل است.

(وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا مُبَشِّراً وَ نَذِيراً): ترا نفرستاديم مگر براى اينكه مردم را نويد به بهشت دهى و از جهنم بترسانى.

(قُلْ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ): من در مقابل قرآن و تبليغ وحى از شما مزدى نميخواهم.

(إِلَّا مَنْ شاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلى‌ رَبِّهِ سَبِيلًا): لكن مانع شما نيستم كه مال خود را در راه رضاى خدا انفاق كنيد. بلكه شما را بر اينكار تشويق مى‌كنم. اين مطلب دليل صدق پيامبر است. زيرا اگر مزدى از آنها ميخواست، مى‌گفتند: ميخواهد مال ما را از ما بگيرد.

(وَ تَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لا يَمُوتُ‌): امور خود را بخدايى تفويض كن كه نميميرد و انتقام ترا مى‌گيرد و لو مدتها بگذرد.

(وَ سَبِّحْ بِحَمْدِهِ‌): خدا را ستايش كن و از عيب و نقص منزه بشناس. يعنى بگو:

«الحمد للَّه رب العالمين الحمد للَّه على نعمه و احسانه الذى لا يقدر عليه غيره الحمد للَّه حمداً يكافئ نعمه فى عظيم المنزلة و علو الرتبة» و غير از آن. برخى گويند: يعنى خدا را پرستش كن و در برابرش نماز بگزار و شكر نعمتهايش را بجاى آور.

(وَ كَفى‌ بِهِ بِذُنُوبِ عِبادِهِ خَبِيراً): كافى است كه خدا بگناه بندگان داناست و آنها را محاسبه ميكند و كيفر ميدهد. پس سزاوار است كه از او بترسند.

(الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى‌ عَلَى الْعَرْشِ الرَّحْمنُ‌): خدايى كه آسمانها و زمين و آنچه ما بين آنهاست در شش روز آفريد و بر عرش مستولى گشت. (تفسير اين قسمت در سوره اعراف گذشت)( فَسْئَلْ بِهِ خَبِيراً): در باره معنى آن اختلاف است. برخى گويند: يعنى از خدا بپرس‌