[سوره النور (24): آيات 6 تا 10]

(وَ الَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْواجَهُمْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَداءُ إِلاَّ أَنْفُسُهُمْ فَشَهادَةُ أَحَدِهِمْ أَرْبَعُ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ (6) وَ الْخامِسَةُ أَنَّ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كانَ مِنَ الْكاذِبِينَ (7) وَ يَدْرَؤُا عَنْهَا الْعَذابَ أَنْ تَشْهَدَ أَرْبَعَ شَهاداتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الْكاذِبِينَ (8) وَ الْخامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اللَّهِ عَلَيْها إِنْ كانَ مِنَ الصَّادِقِينَ (9) وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَتُهُ وَ أَنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ (10))

ترجمه:

كسانى كه زنان خود را متهم به زنا مى‌كنند و شاهد ندارند جز خودشان، شهادت يكى از آنها اين است كه چهار بار خدا را گواه گيرد كه از راستگويان است و بار پنجم اينكه لعنت خداى بر او، اگر از دروغگويان است و دفع مى‌شود عذاب از زن به اينكه چهار بار خدا را گواه گيرد كه شوهرش از دروغگويان است و بار پنجم اينكه غضب خداى بر او، اگر شوهرش از راستگويان است. اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود و خدا توبه پذير و حكيم نبود، شما هلاك مى‌شديد.