آن را به شما الهام ميكنم. و مى‌بينم آنچه را كه در باره شما تصميم مى‌گيرد و از شما دفاع مى‌كنم. نظير اينكه مى‌فرمايد:(فَلا يَصِلُونَ إِلَيْكُما) (قصص 35) به شما دست نمى‌يابند.

(فَأْتِياهُ فَقُولا إِنَّا رَسُولا رَبِّكَ‌): اكنون دستور قبلى را كه مجمل بود به تفصيل بيان كرده. مى‌فرمايد: پيش فرعون بيائيد و بگوييد: خالق تو ما را پيش تو فرستاده كه دعوتت كنيم.

(فَأَرْسِلْ مَعَنا بَنِي إِسْرائِيلَ‌): بنى اسرائيل را آزاد كن و آنها را با ما بفرست.

(وَ لا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْناكَ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكَ‌): آنها را عذاب مكن. ما معجزه واضحى داريم كه روشنگر نبوت و رسالت ماست.

(وَ السَّلامُ عَلى‌ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدى‌): منظور از سلام در اينجا درود و تحيت نيست.

بلكه مقصود اين است كه هر كس پيرو هدايت باشد از عذاب خدا سالم مى‌ماند. دليل آن قسمت زير است:

(إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنا أَنَّ الْعَذابَ عَلى‌ مَنْ كَذَّبَ وَ تَوَلَّى‌): بما وحى شده است كه هر كس نبوت ما را تكذيب كند و از آن روى گردان باشد، از عذاب خدا سالم نمى‌ماند.

(قالَ فَمَنْ رَبُّكُما يا مُوسى‌): آنها نزد فرعون آمدند و فرمان خدا را ابلاغ كردند، فرعون گفت: اى موسى خداى تو كيست؟ در اينجا با اينكه مخاطب هر دو هستند، از باب تغليب فقط نام موسى برده شده است. برخى گفته‌اند. تقدير:

«يا موسى و يا هارون» است كه براى اختصار يكى حذف شده است نتيجه ديگر آن تساوى رءوس آيات است.

(قالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطى‌ كُلَّ شَيْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى‌): فرعون مى‌پرسيد كه خداى شما چگونه آدمى است؟ اما موسى در جواب گفت: خداى ما نه از آن كسانى است كه تو تصور مى‌كنى. فقط مى‌توان خدا را به آثارش شناخت. او بهر موجودى صورتش را بخشيده و او را بغذا و آب و توليد نسل و ... هدايت كرده است.

اين معنى از مجاهد و عطيه و مقاتل است.