چنين است و هر كس شعائر خدا را تعظيم كند، اين تعظيم نشان تقواى دلهاست.

شما را در آن تا مدتى معين منافعى است. سپس محل (ذبح) آن، ناحيه خانه عتيق است. براى هر امتى عبادتگاهى قرار داديم تا نام خدا بر حيوانات بسته زبان كه روزيشان كرده است ياد كنند. خدايتان خداى يگانه است. مطيع او شويد و فروتنان را مژده ده. آنها كه چون ياد خدا شود، دلشان بترسد و آنها كه بر مصيبتها صبر كنند و بپا دارنده نماز باشند و از آنچه روزيشان كرديم انفاق كنند.

قرائت:

فتخطفه: اهل مدينه به باب تفعل خوانده‌اند.

منسكا: كوفيان به كسر ميم و ديگران بفتح ميم خوانده‌اند. البته اصل در آن فتح ميم است منتهى گاهى هم كسر ميم در اسم مكان بر خلاف قياس رواست.

لغت:

خطف: ربودن سحيق: بعيد.

شعائر: نشانه‌هاى مناسك حج و قربانيهايى كه بقربانگاه رانده مى‌شود.

منسك: موضع عبادت اخبات: خضوع‌

مقصود:

(حُنَفاءَ لِلَّهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ‌): براه راست و به امر خدا باشيد و از اديان ديگر دست برداريد و حجتان را از روى اخلاص و توحيد بجاى آوريد و در تلبيه حج احدى را شريك خدا نسازيد.

سپس در باره مشركين مثلى زده، ميفرمايد:

(وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَكَأَنَّما خَرَّ مِنَ السَّماءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكانٍ سَحِيقٍ‌): هر كه بخدا شرك آورد، گويى از آسمان سقوط مى‌كند و مرغ او را