اين مطلب را براى امام هشتم (ع) نوشتند. امام هشتم در پاسخ نوشت:

- موسى به سراغ آن عالم رفت و او را در جزيره‌اى از جزاير دريا پيدا كرد و بر او سلام كرد. در آن جزيره، سلام كردن معمول نبود، از اينرو مرد عالم از ديدن موسى و سلامش تعجب كرده، پرسيد:

- تو كيستى:

گفت:

- من موسى بن عمرانم.

گفت:

- تو همان موسى بن عمران هستى كه خداوند با او تكلم مى‌كند؟

پاسخ داد:

- آرى:

پرسيد:

- چه كارى دارى؟

گفت:

- آمده‌ام كه از آنچه آموخته‌اى، مرا ياد دهى.

پاسخ داد:

- من به امرى گمارده شده‌ام كه ترا طاقت آن نيست! و تو به امرى گمارده شده‌اى كه مرا طاقت آن نيست!( لا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ‌): من هم چنان از اين راه ميروم، تا وقتى كه به محل تلاقى درياى فارس و درياى روم برسم. قتاده گويد: در جانب مغرب آن، درياى فارس و در جانب مشرق آن، درياى روم است. محمد بن كعب گفته است: طنجه و بروايتى ديگر: افريقيه است. آنجا محلى بود كه قرار بود با خضر ملاقات كند.

(أَوْ أَمْضِيَ حُقُباً): يا اينكه مدتى دراز بسر برم. ابن عباس گويد: حقب، يعنى مدت دراز. مجاهد گويد: يعنى هفتاد سال. عبد اللَّه بن عمر گويد: يعنى هشتاد سال.