(ما لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍ‌): در آسمانها و زمين، هيچكس نيست كه عهده‌دار يارى آنها شود.

(وَ لا يُشْرِكُ فِي حُكْمِهِ أَحَداً): خداوند، احدى را در حكم شريك خود نمى‌سازد و كسى را نرسد كه بر خلاف حكم خداوند حكم كند.

برخى گويند: يعنى خداوند، احدى را در آنچه از غيب خبر مى‌دهد، شريك خود نمى‌سازد.

بنا بر قرائت ديگر يعنى: اى انسان، كسى را در حكم، شريك خداوند مساز.

(وَ اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتابِ رَبِّكَ‌): چيزهايى كه خداوند در باره اصحاب كهف و جز ايشان، بر تو وحى كرده است، براى مردم بخوان، زيرا حق، در همين مطالب است.

برخى گويند: يعنى از قرآن پيروى كن و بدستورات آن رفتار كن.

(لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ‌): كسى نميتواند اخبار و دستورات خداوند را تغيير دهد و ديگرگون سازد. يعنى: لا مبدل لحكم كلماته.

(وَ لَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً): مجاهد گويد: يعنى اگر از قرآن پيروى نكنى، پناهگاهى جز خدا نخواهى يافت.

ابن عباس گويد: يعنى جايگاه محكمى پيدا نخواهى كرد.

قتاده گويد: يعنى محل بازگشتى نخواهى يافت.

زجاج و ابو مسلم گويند: يعنى راه فرارى نمى‌يابى.

همه اين معانى، بيكديگر نزديكند و چندان تفاوتى ندارند.