آورده است.

ضحاك از ابن عباس روايت كرده است كه آنها عبارتند از:

1- مكسلمينا.

2- تمليخا.

3- مرطولس.

4- نينونس.

5- سارينوس.

6- دربونس.

7- كشوطينونس شبان.

(فَلا تُمارِ فِيهِمْ إِلَّا مِراءً ظاهِراً): در اينباره وجوهى گفته‌اند:

1- ابن عباس و قتاده و مجاهد گويند: يعنى با آنها مجادله مكن، مگر از روى دليل و برهانى كه از جانب خداوند در اينباره بدست آورده‌اى. اين است معناى «مراء» يا مجادله ظاهر.

2- يعنى: با آنها طورى مجادله كن كه منظور تو بخوبى براى آنها روشن باشد.

بگو: عددى كه شما اظهار ميداريد مورد قبول مخالفان شما نيست. ممكن است گفته شما راست باشد و ممكن است گفته آنها راست باشد، بنا بر اين بياييد تا اين مطلب را از روى دليل براى شما روشن كنم.

3- مقصود اين است كه هر گونه بحث و گفتگويى در اينباره بايد در حضور مردم باشد، زيرا اگر در خلوت، مطلبى به آنها بگويى، آنها پيش مردمان كوتاه فكر، گفته ترا تغيير ميدهند و مردم را به اشتباه مى‌كشانند و ادعا مى‌كنند كه، آنها از اين مطلب آگاهند و از دانش‌هاى پيچيده آنهاست.

(وَ لا تَسْتَفْتِ فِيهِمْ مِنْهُمْ أَحَداً): در باره عده و حالات اصحاب كهف، از اهل كتاب هرگز سؤالى نكن. اين معنى از ابن عباس، مجاهد و قتاده است. در اينجا اگر چه خطاب به پيامبر گرامى اسلام است، اما مقصود، مردم مسلمان است كه در اينباره‌