[سوره الكهف (18): آيات 19 تا 20]

(وَ كَذلِكَ بَعَثْناهُمْ لِيَتَساءَلُوا بَيْنَهُمْ قالَ قائِلٌ مِنْهُمْ كَمْ لَبِثْتُمْ قالُوا لَبِثْنا يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قالُوا رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِما لَبِثْتُمْ فَابْعَثُوا أَحَدَكُمْ بِوَرِقِكُمْ هذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّها أَزْكى‌ طَعاماً فَلْيَأْتِكُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ وَ لْيَتَلَطَّفْ وَ لا يُشْعِرَنَّ بِكُمْ أَحَداً (19) إِنَّهُمْ إِنْ يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ يَرْجُمُوكُمْ أَوْ يُعِيدُوكُمْ فِي مِلَّتِهِمْ وَ لَنْ تُفْلِحُوا إِذاً أَبَداً (20))

ترجمه:

و همچنين آنها را بيدار كرديم تا در ميان خود پرسش كنند. يكى از آنها گفت:

چقدر خوابيده‌ايد؟ گفتند: يك روز يا قسمتى از يك روز! گفتند: پروردگار شما داناتر است كه چقدر خوابيده‌ايد. يكى از شما با اين پول شما به شهر برود تا بنگرد كه طعام كدام، پاكيزه‌تر است و از آن، غذايى براى شما بياورد و كاملا دقت كند و كسى را بحال شما آگاه نسازد. زيرا اگر آنها بر شما دست يابند، شما را سنگباران مى‌كنند يا شما را بكيش خود باز مى‌گردانند و ديگر هرگز رستگار نخواهيد شد.

قرائت:

بورقكم: ابو عمرو و حمزه و خلف به سكون راء و ديگران به كسر راء خوانده‌اند.

در كلمه «و رق» چهار لغت است: فتح واو و كسر راء كه اصل همين است. فتح‌