- ترا به اينكار دسترسى نيست، زيرا خداوند بهتر از تو- يعنى پيامبر گرامى را- از اينكار منع كرد و فرمود: لو اطلعت عليهم ...

معاويه گفت:

- من اينكار را دنبال مى‌كنم تا از حال آنها اطلاع يابم.

چند نفر مأمور اين كار كرد. آنها همين كه داخل غار شدند، بادى سخت وزيد و آنها را بيرون آورد.[1]

[1] داستان اصحاب كهف، در شهر افسوس واقع شده است. افسوس نام شهرى است در آسياى صغير نزديك دهنه رود كايستر بفاصله چهل ميل بطرف جنوب شرقى ازمير واقع است. غار معروف، در دو فرسخى همين شهر واقع و بصورت زيارتگاه و داراى احترام است.

پادشاه معاصر اصحاب كهف،« دقيانوس» يا« ذوقيوس» يا« دسيوس»(Decius ) رومى است كه از سال 249 تا 251 ميلادى سلطنت داشته است.

آن پادشاه كه اصحاب كهف، در روزگار او از خواب بيدار شده‌اند« تاودوسيوس صغير» امپراطور مسيحى دولت روم شرقى بوده كه از سال 408 تا 450 ميلادى سلطنت كرده و در روزگار اين پادشاه، عقيده معاد روحانى و انكار معاد جسمانى رايج شده و حادثه اصحاب كهف براى ابطال اين عقيده و اثبات قدرت الهى بر معاد جسمانى بظهور پيوسته است.( فرهنگ قصص قرآن) چنان كه در متن بيان شد، مفسران قرآن معتقدند كه غار رو بطرف شمال بوده است. بخصوص كه بنظر ايشان اين غار، همان غار شهر افسوس بوده است و چنان كه گفته‌اند غار مذكور رو بطرف شمال است.

حضرت استاد علامه طباطبائى معتقدند كه خصوصيات اين غار، با غار اصحاب كهف، مطابقت نمى‌كند، زيرا از ظاهر قرآن بر مى‌آيد كه بعدها بر آن غار مسجدى بنا كردند، در حالى كه در غار افسوس و حول و حوش آن اثرى از مسجد ديده نميشود.

از اينرو ايشان ترجيح داده‌اند كه مقصود غارى است در هشت كيلومترى عمان، پايتخت اردن هاشمى كه روى آن بطرف جنوب و بالاى آن آثار كليساى بيزنطى است كه پس از غلبه اسلام، تبديل به مسجد اسلامى گرديده است. همچنين در جلو اين غار نيز مسجد ديگرى است كه سابقاً كليسا بوده و بارها تجديد بنا شده است. بر ديوار اين غار نقاشيها و خطوط يونانى غير خوانايى به چشم مى‌خورد. همچنين صورت يك سگ نيز بر ديوار غار منقوش است. تعدادى قبر نيز در كف غار موجود است كه تعداد آنها به هشت يا هفت قبر مى‌رسد.