فراق خويشاوندان را با بخشيدن فرزندان، تسكين داديم و آنها را نيز بزيور نبوت بياراستيم.

(وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا): غير از اولاد و نبوت، نعمتهاى ديگرى نيز به او بخشيديم.

(وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِيًّا): و آنها را در ميان مردم مورد احترام قرار داديم و نام نيكوى آنان. را زبانزد خاص و عام كرديم. پيروان همه اديان، ابراهيم و ذريه او را دوست مى‌دارند و ثناخوان آنها هستند و آنها را تابع دين خود مى‌دانند.

برخى گويند: يعنى نام آنها را بلند كرديم، زيرا محمد 6 و امتش تا روز قيامت، نام آنها را به نيكى ياد كنند. برخى گويند: مقصود اين است كه در تشهد گفته مى‌شود:

«كما صليت على ابراهيم و آل ابراهيم».