[سوره مريم (19): آيات 51 تا 55]

(وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ مُوسى‌ إِنَّهُ كانَ مُخْلَصاً وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا (51) وَ نادَيْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ وَ قَرَّبْناهُ نَجِيًّا (52) وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِيًّا (53) وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِسْماعِيلَ إِنَّهُ كانَ صادِقَ الْوَعْدِ وَ كانَ رَسُولاً نَبِيًّا (54) وَ كانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلاةِ وَ الزَّكاةِ وَ كانَ عِنْدَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا (55))

ترجمه:

در اين كتاب، موسى را ياد كن كه داراى اخلاص و رسولى گرامى بود. ما از جانب راست كوه طور به او ندا كرديم و او را براى گفتگو به خود نزديك ساختيم و از رحمت خويش برادرش هارون- كه پيامبرى بود- به او بخشيديم. در اين كتاب، اسماعيل را ياد كن كه وعده او راست و رسولى گرامى بود و بستگان خود را به نماز و زكات امر مى‌كرد و در پيشگاه خداى خويش، پسنديده بود.

قرائت:

كوفيان «مخلصا» را بفتح لام و ديگران بكسر لام خوانده‌اند. بكسر لام، مؤيد آن‌( وَ أَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ‌) (نساء 146: دين خود را براى خدا خالص كردند) و بفتح لام، مؤيد آن‌( إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ‌) است (ص 46: ما آنها را خالص گردانيديم).