كرد، به او گفت: امر خداوند همين است كه براى تو بيان كردم.

(قالَ رَبُّكِ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ‌): خداى تو مى‌گويد: بوجود آوردن فرزند از دوشيزه‌اى كه با مردى نياميخته، براى من دشوار نيست.

(وَ لِنَجْعَلَهُ آيَةً لِلنَّاسِ وَ رَحْمَةً مِنَّا): منظور ما اين است كه اين امر خارق العاده را شاهدى بر نبوت او و دليلى بر برائت مادرش قرار دهيم و نعمتى باشد از جانب ما براى انسان‌ها كه بوسيله او هدايت بشوند.

(وَ كانَ أَمْراً مَقْضِيًّا): خلقت عيسى بدون داشتن پدر، امرى است حتمى و اراده خداوند بر انجام آن تعلق گرفته است.

(فَحَمَلَتْهُ‌): در همان حال، مريم به عيسى باردار شد. برخى گويند: جبرئيل در گريبان او دميد و همانوقت احساس حمل كرد. برخى گويند در آستينش دميد. از امام باقر (ع) نيز روايت شده است كه جبرئيل در گريبان مريم دميد و در همان لحظه عيسى در رحم مادر ايجاد شد، در حالى كه در رحم زنهاى ديگر آفرينش و پرورش طفل نه ماه طول مى‌كشد. مريم از آنجا بيرون آمد و شكمش برآمده و سنگين شده بود.

خاله مريم از ديدن او ناراحت شد و مريم كه از خاله خود و زكريا خجالت مى‌كشيد، از نزد آنها رفت.

(فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكاناً قَصِيًّا): مريم از نزد ايشان به نقطه‌اى دور دست، رفت. برخى گويند: يعنى از حيا و ترس تهمت، بجاى دور دستى رفت. در باره مدت حمل مريم اختلاف است: برخى گويند: يك ساعت طول كشيد. ابن عباس گويد: يك ساعت پس از رفتن به آن نقطه دور دست، طفل بدنيا آمد، زيرا خداوند ميان رفتن مريم به آنجا و ولادت طفل، فاصله‌اى ذكر نكرده است. مى‌فرمايد:( فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ‌ فَأَجاءَهَا) و حرف فاء براى تعقيب است. مقاتل گويد: مريم در سن ده سالگى، در يك ساعت باردار شد و در يك ساعت، اندام طفل تشكيل گرديد و در يك ساعت طفل بدنيا آمد. ولادت طفل هنگامى بود كه قرص سيمنگون خورشيد، چهره در پشت افق مى‌كشيد. از امام صادق (ع) روايت شده است كه: مدت حمل مريم، نه ساعت طول كشيد. شش ماه و هشت ماه نيز