[سوره النحل (16): آيات 125 تا 128]

(ادْعُ إِلى‌ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ (125) وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصَّابِرِينَ (126) وَ اصْبِرْ وَ ما صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللَّهِ وَ لا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَ لا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِمَّا يَمْكُرُونَ (127) إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ (128))

ترجمه:

با حكمت و موعظه نيكو براه پروردگارت دعوت كن و با آنچه بهتر است با آنها بگفتگو پرداز. خداوند به كسانى كه از راهش منحرف شده‌اند و به كسانى كه هدايت شده‌اند، داناتر است. اگر آنها را كيفر دهيد، برابر كردارشان آنها را مجازات كنيد و اگر صبر كنيد، صبر براى صابران بهتر است. و صبر كن كه صبر تو جز بتوفيق خداوند نيست و بر آنها غمگين نباش و از نيرنگ آنها دلتنگ نشو. خداوند با پرهيزكاران و با كسانى است كه نيكوكارند.