[سوره النحل (16): آيات 101 تا 105]

(وَ إِذا بَدَّلْنا آيَةً مَكانَ آيَةٍ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِما يُنَزِّلُ قالُوا إِنَّما أَنْتَ مُفْتَرٍ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ (101) قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هُدىً وَ بُشْرى‌ لِلْمُسْلِمِينَ (102) وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّما يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ لِسانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَ هذا لِسانٌ عَرَبِيٌّ مُبِينٌ (103) إِنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِآياتِ اللَّهِ لا يَهْدِيهِمُ اللَّهُ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (104) إِنَّما يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْكاذِبُونَ (105))

ترجمه:

و هر گاه آيه‌اى را بجاى آيه‌اى قرار دهيم- حال آنكه خداوند به آنچه نازل مى‌كند داناتر است- گويند: تو نسبت دروغ مى‌دهى! بلكه اكثر آنها نمى‌دانند. بگو:

جبرئيل از جانب پروردگارت، بحق نازل كرده است، تا مردم مؤمن را ثابت قدم سازد و هدايت و بشارتى براى مسلمانان باشد. ما مى‌دانيم كه آنها مى‌گويند: بشرى او را تعليم مى‌دهد. زبان كسى كه چنين نسبتى به او مى‌دهد، غير فصيح و اين قرآن زبان عربى آشكار است. آنان كه به آيات خدا ايمان نمى‌آورند، خداوند هدايتشان نمى‌كند و براى آنها عذابى دردناك است. تنها كسانى نسبت دروغ مى‌دهند كه به آيات خدا ايمان‌