از اين قرآن آيهها نازل مىكنيم كه شفا و رحمت است، براى مؤمنان. و
ستمكاران را جز زيانكارى نيفزايد. و چون انسان را نعمت دهيم روى بگرداند و خود را
دور سازد و چون دچار سختى شود، نوميد گردد. بگو: هر كس بر طينت خويش عمل مىكند.
پروردگارتان داناتر است كه چه كسى براه راست، هدايت يافتهتر است.
قرائت:
ابو جعفر و ابن عامر «ناء» (همچنين در سوره حم) و حمزه- بنا بروايتى-
و ابو بكر- بروايت حماد- و يحيى و عباس و ابو شعيب سوسى از يزيدى و نصير از كسايى
«نَئِىَ» و حمزه بروايتى ديگر و خلف و كسايى «نِئِىَ» و ديگران «ناى» خواندهاند.
«ناء» مقلوب «ناى» است مثل «راء» مقلوب «راى» شاعر گويد:
فكل خليل راءنى فهو قائل
من أجلك هذا هامة اليوم او غد
يعنى: هر دوستى مرا ببيند، مىگويد: بخاطر تو امروز يا فردا، اين
مىميرد.
نام کتاب : ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن (مترجم- بیستونی، محمد) نویسنده : الشيخ الطبرسي جلد : 14 صفحه : 196