ترجمه:

به بندگانم بگو: چيزى بگوئيد كه نيكوتر است. شيطان ميان آنها را بهم مى‌زند زيرا شيطان براى انسان، دشمنى آشكار است. پروردگار شما بحال شما داناتر است.

اگر بخواهد شما را رحم مى‌كند و اگر بخواهد شما را عذاب مى‌كند و ما ترا نفرستاده‌ايم كه مراقب و مسئول آنها باشى. پروردگارتان بحال كسانى كه در آسمانها و زمينند، داناتر است. ما برخى از پيامبران را بر برخى برترى بخشيده و داود را زبور داده‌ايم. بگو:

آنان را كه- جز خداوند يكتا- خدا پنداشتيد، بخوانيد. آنها نمى‌توانند زيانى را از شما دور كنند يا به ديگرى برسانند. همانهايى كه بنظر آنها خدا هستند، بسوى پروردگارشان تقرب مى‌جويند، تا معلوم شود كه كدامشان به خدا نزديكترند؟ و اميد رحمت او دارند و از عذاب او بيمناكند، زيرا عذاب پروردگارت، حذر كردنى است.

لغت:

وسيله: قربت و نزديكى. واسل يعنى راغب. لبيد گويد: «بلى كلّ ذى دين الى اللَّه واسل» يعنى: هر ديندارى به خدا نزديك است.

سؤال و طلب داراى يك معنى هستند.

اعراب:

يقولوا: جواب شرط محذوف. ابو عثمان معتقد است كه اين فعل بجاى فعل امر نشسته است. مثل:( تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌) (صف 11: بخدا و رسولش ايمان بياوريد) اولئك: مبتدا.

(الَّذِينَ يَدْعُونَ‌): صفت يبتغون: خبر( أَيُّهُمْ أَقْرَبُ‌): مبتدا و خبر. ممكن است بدل باشد از «يبتغون».

شأن نزول:

مشركين، در مكه، اصحاب پيامبر را آزار مى‌كردند. اصحاب از پيامبر اجازه مى‌خواستند كه با آنها بجنگند، ولى پيامبر مى‌فرمود: در اين باره، دستورى از خداوند