[سوره الإسراء (17): آيات 45 تا 48]

(وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً (45) وَ جَعَلْنا عَلى‌ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِي آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِذا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلى‌ أَدْبارِهِمْ نُفُوراً (46) نَحْنُ أَعْلَمُ بِما يَسْتَمِعُونَ بِهِ إِذْ يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ وَ إِذْ هُمْ نَجْوى‌ إِذْ يَقُولُ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلاَّ رَجُلاً مَسْحُوراً (47) انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثالَ فَضَلُّوا فَلا يَسْتَطِيعُونَ سَبِيلاً (48))

ترجمه:

هر گاه قرآن بخوانى، ميان تو و آنها كه به آخرت ايمان ندارند، پرده‌اى پوشيده، قرار مى‌دهيم. و بر دلهايشان پوشش‌هايى افكنيم كه آن را نفهمند و در گوشهاى آنان، سنگينى است و هر گاه پروردگارت را در قرآن به يكتايى ياد كنى، از تو روى گردان شده، بگريزند. ما داناتريم كه هنگامى كه بتو گوش مى‌دهند، براى چه گوش مى‌دهند و نيز داناتريم به هنگامى كه با يكديگر راز و نياز مى‌كنند: هنگامى كه ستمگران گويند: جز مردى جادو شده، پيروى نمى‌كنيد. بنگر كه چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند و راهى نتوانند يافت.