پس از مرگ زنده كند.

اين آيه، دلالت دارد بر اينكه: بر انسان لازم است نيروى تفكر خود را بكار اندازد تا خدا را بشناسد و كوركورانه، بتقليد ديگران سرخوش نباشد.

بديهى است كه اگر آيه، چنين دلالتى نداشته باشد، براى تفصيل آيات، مفهومى وجود نداشت.