[سوره الرعد (13): آيات 32 تا 34]

(وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ (32) أَ فَمَنْ هُوَ قائِمٌ عَلى‌ كُلِّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِما لا يَعْلَمُ فِي الْأَرْضِ أَمْ بِظاهِرٍ مِنَ الْقَوْلِ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ وَ صُدُّوا عَنِ السَّبِيلِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ هادٍ (33) لَهُمْ عَذابٌ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ وَ ما لَهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ واقٍ (34))

ترجمه:

و پيامبران پيش از تو مورد استهزا قرار گرفتند و مردم كافر را مهلت دادم سپس آنها را فرو گرفتم. پس چگونه است عقاب من؟! آيا كسى كه بر هر نفسى مدبر و قائم و بر كردار او آگاه است، مثل كسى است كه چنين نيست؟ و براى خداوند شركائى قرار دادند.

بگو: آنها را بناميد! آيا خداوند را بچيزى آگاه مى‌كنيد كه در زمين عالم به آن نيست يا اينكه سخنى بى معنى مى‌گوييد؟! بلكه نيرنگ مردم كافر در برابر چشمشان آراسته شده و از راه حق بازمانده‌اند و كسى كه خداوند گمراهش كند، رهنمايى ندارد. براى آنهاست در زندگى دنيا عذاب و هر آينه عذاب آخرت دشوارتر است و براى آنها در