ترجمه:

و هنگامى كه به آنها گفته شود: پروردگارتان چه نازل كرده است؟ گويند:

داستانهاى بى اساس گذشتگان. تا بارهاى گناه خود و قسمتى از بارهاى گناه كسانى كه بدون دانش، از گمراهى آنها متأثر شده‌اند، بطور كامل بر دوش گيرند. هان! كه چه بد بارى بدوش مى‌گيرند! پيش از آنها نيز به نيرنگ پرداختند و خداوند پايه‌هاى ساختمان ايشان را متزلزل كرد و سقف از بالا بر سر ايشان فرو ريخت و از جايى كه نمى‌دانستند بر ايشان عذاب نازل شد. آن گاه روز قيامت خداوند آنها را خوار و پريشان كرده، گويد: شريكان من كه در باره آنها با من- يا مؤمنان- دشمنى مى‌كرديد، كجايند؟

و آنان كه از علم دين برخوردار شده‌اند، گويند: امروز خوارى و پريشانى براى كافرين است. آنان كه فرشتگان قبض روحشان كنند، در حالى كه بخود ستم كرده‌اند و آنها سر تسليم فرود آورده، گويند: ما كار زشتى نكرده‌ايم. بله، خداوند بكردار شما داناست.

پس براى هميشه، داخل طبقات جهنم شويد. چه بد است جايگاه آنان كه از قبول حق، تكبر مى‌ورزند!

قرائت:

تشاقون: نافع اين كلمه را بكسر نون و ديگران بفتح نون خوانده‌اند. در باره وجه آن در سوره حجر، در مورد آيه‌(فَبِمَ تُبَشِّرُونَ) گفتگو كرده‌ايم.

يتوفاهم: حمزه و خلف، در هر دو مورد (آيه 32) به ياء و ديگران به تاء خوانده‌اند. قرائت تاء نظير «اذ قالت الملائكة» قرائت ياء بخاطر اين است كه فعل مقدم است.

السقف: در قرائت غير مشهور، بضم سين آمده. در روايت از اهل بيت (ع) «فاتى بنيتهم ...» آمده.

لغت:

معناى «اساطير» و «اوزار» را در سوره انعام ذكر كرده‌ايم.

قواعد: جمع قاعده، اساس. قواعد هودج، چوبهاى چهارگانه‌اى است كه در