(أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ‌): اين جمله، تفسير روح است و در حقيقت «روح» را معنى مى‌كند. يعنى فرشتگان از جانب خدا نازل مى‌شوند كه: اهل كفر و معصيت را بترسانيد كه جز من خدايى نيست. آنها موظفند يكتا پرست باشند و از شرك بپرهيزند.

جمله «فاتقون» يعنى: از مخالفت من بپرهيزيد.

دلالت آيه:

از اين آيه بر مى‌آيد كه: منظور از بعثت انبيا، ترسانيدن مردم و دعوت بسوى دين است.

نظم آيه‌ها:

وجه اتصال آيه‌ها به سابق، اين است كه: مشركين براى عذاب، عجله مى‌كردند و منظورشان تكذيب قيامت بود، خداوند بيان فرمود كه از آنچه آنها مى‌گويند منزه است، زيرا بر حكيم است كه هر گاه تكليف كرد، مجازات كند و اگر نكند، كار زشت كرده است.

برخى گويند: آنها منكر قدرت خداوند، نسبت بزنده كردن مردگان بودند، از اينرو خود را از گفتار آنها منزه كرد.

آيه‌(يُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ) به سابق متصل است، زيرا خداوند پس از آنكه آنها را بعذاب تهديد كرد، بيان مى‌كند كه فرشتگان براى ترسانيدن مردم نازل مى‌شوند و خداوند، هيچ مشركى را بدون انذار، كيفر نمى‌دهد.

برخى گويند: خداوند مى‌خواهد بيان كند كه حالا وقت تكليف است نه عذاب.

اكنون صلاح اين است كه فرشتگان وحى و كتاب را بر پيامبر نازل و دلائل لازم را ذكر كنند. از همين جهت است كه در آيات بعد به ذكر دلائل مى‌پردازد.