3- نماز. مثل‌(فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ) (صافات 143: اگر از نمازگزاران نبود) 4- نور. در حديث است كه:

«فلو لا سبحات وجهه.»

(اگر نور رخش نبود ...) روح: اين كلمه داراى ده معنى است:

1- زندگى نفوس بوسيله ارشاد.

2- رحمة. مثل «فروح و ريحان» (بنا به قرائت راءِ مضموم).

3- نبوت. مثل‌(يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلى‌ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ) (غافر 15: نبوت را بهر كه خواهد، القا كند).

4- عيسى (روح اللَّه) كه از غير بشر، آفريده شد.

5- جبرئيل.

6- نفخ و دميدن. شاعر گويد:

يعنى: آن گاه كه آغاز اشتعال آتش بود، در دود و شعله‌اى بدرنگ، آن را مخفى ساختم و به او گفتم: آرام آرام در آن بدم، تا خوب شعله‌ور گردد.

7- وحى. مثل‌(وَ كَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً مِنْ أَمْرِنا) (شورى 52: وحى خود را بتو فرستاديم).

8- برخى گويند: روح، جبرئيل است.

9- يكى از فرشتگان آسمان كه از همه مخلوقات خدا بزرگتر است. روز قيامت، او به تنهايى در يك صف مى‌ايستد و همه فرشتگان در صف ديگر.

10- روح انسان. ابن عباس گويد: انسان را روحى و نفسى است. نفس همان است كه قدرت تميز و تكلم دارد و روح همان است كه خروج آن موجب مرگ است. در حال خواب، فقط نفس خارج مى‌شود ولى در مرگ روح و نفس هر دو خارج مى‌شوند.

مقصود:

(أَتى‌ أَمْرُ اللَّهِ‌): در اين باره چند قول است: