و بعضى را رد كردند، نيز نازل كرده‌ايم. اينان در قرآن كريم، هر چه با كتاب خودشان موافق بود مى‌پذيرفتند و هر چه مخالف بود، رد مى‌كردند. ابن عباس گويد: علت اينكه آنان را «مقتسمين» ناميده، اين است كه آنها كتابهاى آسمانى را قسمت قسمت كرده، به قسمتى ايمان مى‌آوردند و به قسمتى نه.

2- يعنى: شما را از عذابى مى‌ترسانم كه بر آنهايى كه راه‌هاى مكه را قسمت كردند تا از ايمان به پيامبر گرامى مانع شوند، نازل كردم.

مقاتل گويد: آنها شانزده نفر بودند كه وليد بن مغيره، آنها را در موسم حج، مأموريت داده بود تا سر راه مسافران مكه بايستند و به آنها بگويند كه تحت تأثير جاذبه معنوى محمد 6 قرار نگيرند و فريب او را نخورند! خداوند بر آنها عذاب نازل كرد و به خوارى و سختى جان سپردند. اين گروه، قرآن را به اجزايى تقسيم كردند:

قسمتى را سحر، قسمتى را «اساطير اولين» و قسمتى را افترا ناميدند.

نظم آيات:

وجه اتصال آيه اول، به سابق اين است كه: چون امتها بمخالفت حق برخاستند، هلاك شدند، زيرا خداوند آسمانها و زمين را به حق آفريده و قيامت، براى كيفر بد كاران، در پيش و بازگشت همه مخلوقات به خداوند دانايى است كه مدبر آنهاست.

آيه‌(وَ لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي) به‌(فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ) متصل است، زيرا خداوند نخست دستور به عفو مى‌دهد، سپس به بيان نعمتهايى كه مخصوص پيامبر گرامى اسلام است، مى‌پردازد.

آيه‌(كَما أَنْزَلْنا) بنا بر قول اول، متصل است به‌(لَقَدْ آتَيْناكَ سَبْعاً ...) يعنى همانطورى كه براى آنها كتابهايى فرستاديم، براى تو نيز قرآن فرستاديم و بنا بر قول دوم به‌(أَنَا النَّذِيرُ) متصل است.