(أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ:) اينان كه منكر زنده شدن مردگان هستند، كسانيند كه منكر قدرت خداوند نسبت به اين امر هستند.

(وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ:) و اينها در روز قيامت، بر گردنشان زنجيرهايى گران است. برخى گفته‌اند: منظور اين است كه زنجيرهاى كفر بر گردنشان است.

(وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ:) و اينان همواره در آتش جهنم خواهند بود.

(وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ:) اى محمد، اينان از تو ميخواهند كه عذاب را پيش از رحمت، بر ايشان فرود آورى. ابن عباس و مجاهد گويند: منظور اين است كه آنان مى‌خواهند كه كيفر بدكردارى و تكذيب خود را پيش از پاداشى كه در برابر ايمان و نيكوكارى، وعده شده است، ببينند. چنان كه گفتند:(فَأَمْطِرْ عَلَيْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ) (انفال 32: سنگهاى آسمانى بر ما ببار). برخى گويند: يعنى آنها از تو ميخواهند كه كيفر كردارشان را بر آنها نازل گردانى، بدون آنكه آنها را مهلت دهى و از اين راه، آنها را مشمول لطف و احسان خويش گردانى. علت اينكه: كيفر كردار را «سيئه» ناميده، اين است كه كيفر عمل زشت، مانند خود عمل زشت «سيئه» و ناراحت كننده است.

(وَ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ:) پيش از آنها نيز عقوبتهايى براى گذشتگان وقوع يافته و براى عبرت آموزى و پند گرفتن آنها كفايت مى‌كند. نظير مسخ شدن و بزمين فرو رفتن و غرق شدن! اينها دنباله رو آنانى هستند كه چنين كيفرهايى گريبانگيرشان شده است. بنا بر اين چرا چنين جرأت و جسارتى دارند كه درخواست جلو افتادن كيفر كنند؟! برخى گويند: مقصود كيفرهايى است كه باعث افتضاح و رسوايى اقوامى شده است كه از لحاظ رفتار و كردار مشابه يكديگر بوده‌اند. بنا بر اين كلمه «اقوام» يا «اصحاب» حذف شده است.

(وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلى‌ ظُلْمِهِمْ:) پروردگارت در مقابل ستمكارى مردم صاحب مغفرت است.