شهاب‌ها آنها را تعقيب خواهند كرد.

مقصود:

(وَ قالُوا يا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ‌): مشركان به پيامبر اسلام مى‌گفتند: اى كسى كه بزعم خودت قرآن بر تو نازل گشته است، تو ديوانه‌اى. يعنى ادعاى جنون آسايى مى‌كنى، نه قرآنى بر تو نازل شده و نه ما از تو پيروى مى‌كنيم.

(لَوْ ما تَأْتِينا بِالْمَلائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ‌): ابن عباس و حسن گويند: يعنى اگر در ادعاى خود راستگو هستى چرا فرشتگانى نمى‌آورى كه براستى سخنت شهادت دهند؟

(ما نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِ‌): در اينجا خداوند، بآنها جواب قانع كننده داده، مى‌فرمايد: ما فرشتگان را تنها هنگام مرگ مى‌فرستيم، نه پيش از آن و نه بعد از آن.

اين معنى از ابن عباس است.

حسن و مجاهد و جبايى گويند: يعنى آنها با عذاب استيصال، نازل مى‌شوند.

نيز از مجاهد نقل شده است كه يعنى: آنها همراه رسالت، در دنيا نازل مى‌شوند.

(وَ ما كانُوا إِذاً مُنْظَرِينَ‌): و هنگامى كه فرشتگان نازل شوند، مهلتى بآنها داده نخواهد شد.

(إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ‌): در اينجا توضيح بيشترى داده، مى‌فرمايد: ما قرآن را نازل كرده‌ايم و آن را از كم و زياد شدن و تحريف و تغيير، حفظ مى‌كنيم. اين معنى از قتاده و ابن عباس است. چنان كه مى‌فرمايد:(لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ) (فصلت 42: باطلى از پيش و پس بر قرآن راه نمى‌يابد).

حسن گويد: يعنى خداوند، متكفل حفظ قرآن، در تمام ادوار است و بصورت اصلى خود، هم چنان ميان امتها دست بدست مى‌گردد تا روز قيامت. بدين ترتيب مردم از وحى الهى برخوردار مى‌شوند و دعوت پيامبر را گردن مى‌نهند.

جبائى گويد: يعنى خداوند، قرآن را از نيرنگ مشركان حفظ مى‌كند. آنها از عهده مبارزه با قرآن بر نمى‌آيند و قرآن هرگز كهنه و فراموش نمى‌شود.