[سوره الرعد (13): آيات 5 تا 7]

(وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَ إِذا كُنَّا تُراباً أَ إِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُولئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَ أُولئِكَ الْأَغْلالُ فِي أَعْناقِهِمْ وَ أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (5) وَ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِمُ الْمَثُلاتُ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِلنَّاسِ عَلى‌ ظُلْمِهِمْ وَ إِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقابِ (6) وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ (7))

ترجمه:

و اگر تعجب كنى، تعجب در گفتار آنهاست كه گويند: آيا هنگامى كه خاك شديم، به آفرينشى جديد، باز مى‌گرديم؟! اينانند كه به پروردگار خود كفر ورزيده و اينانند كه در گردنشان زنجيرهايى است و اينانند كه براى هميشه در آتش خواهند بود. و از تو ميخواهند كه كيفر را پيش از پاداش بياورى، حال آنكه پيش از آنها كيفرهايى دامنگير اقوام شده است و خداوند براى مردم در برابر ستمشان صاحب مغفرت و براى آنهايى كه سزاوارند، كيفرش سخت است. و مردم كافر گويند: چرا نشانى از پروردگارش بر او نازل نشد!! همانا تو ترساننده و براى هر قومى رهنما هستى.