[سوره هود (11): آيات 36 تا 39]

(وَ أُوحِيَ إِلى‌ نُوحٍ أَنَّهُ لَنْ يُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِكَ إِلاَّ مَنْ قَدْ آمَنَ فَلا تَبْتَئِسْ بِما كانُوا يَفْعَلُونَ (36) وَ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا وَ لا تُخاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ (37) وَ يَصْنَعُ الْفُلْكَ وَ كُلَّما مَرَّ عَلَيْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنْكُمْ كَما تَسْخَرُونَ (38) فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ وَ يَحِلُّ عَلَيْهِ عَذابٌ مُقِيمٌ (39))

ترجمه:

و بنوح وحى شد كه از قوم تو جز آنها كه ايمان آورده‌اند كس ديگرى ايمان نخواهد آورد پس از كارهايى كه اينها ميكنند اندوهگين مباش (36) و كشتى را تحت مراقبت و فرمان ما بساز و درباره كسانى كه ستم كرده‌اند مرا مخاطب مساز (و نجاتشان را از من مخواه) كه آنها غرق شدنى هستند (37) نوح (دست بكار شد و) كشتى مى‌ساخت، و هر وقت گروهى از بزرگان قومش بر او مى‌گذشتند مسخره‌اش ميكردند، نوح (در جواب آنها) گفت: اگر ما را مسخره ميكنيد ما هم همين طور كه اكنون مسخره ميكنيد، شما را مسخره ميكنيم (38) و بزودى خواهيد دانست آن‌