كه خزينه‌هاى خدا (و مقدرات وى) نزد من است، و نه غيب ميدانم، و نه ميگويم كه فرشته‌ام، و نه نسبت بآنها كه در چشم شما خوار و پست مى‌آيند ميگويم كه خدا خيرى بآنها نميدهد، خدا بهتر ميداند در ضمير و دلهاى ايشان چيست، و گرنه (در غير اين صورت) من از ستمگران خواهم بود

(31).

شرح لغات:

طرد: دور كردن از روى خوارى.

ازدراء: كوچك و حقير شمردن.

تفسير:

نوح پيغمبر 7 براى آنكه خيال آنها را از درخواست مال و مزدى براى كار خود آسوده سازد و عذر آنها را در نپذيرفتن دعوت از نظر مخارج و بودجه مالى قطع كند فرمود:

(وَ يا قَوْمِ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مالًا) اى مردم من براى اين دعوتى كه بسوى خداوند ميكنم از شما مزدى نميخواهم كه از ترس پرداخت مال از پذيرفتن دعوتم خود دارى كنيد.

(إِنْ أَجرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّهِ) كه ثواب و مزد من در اينكار جز بر خدا نيست.

(وَ ما أَنَا بِطارِدِ الَّذِينَ آمَنُوا) و من مردمان با ايمان را از پيش خود نميرانم و از روى اهانت آنها را از خود دور نخواهم كرد. و زجاج و ابن جريج گفته‌اند: اينان از نوح خواسته بودند آنها را از خود دور كند تا بدو ايمان آورند، و بشخصيتشان بر ميخورد كه در رديف آنها قرار گيرند.

(إِنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ) با اين جمله پاسخ درخواستشان را داده و آنها را آگاه كرده كه اينان پروردگار خود را ديدار ميكنند، و اگر من آنها را طرد كنم بكيفر اين عمل دچار عذاب خدا خواهم گشت.

- و اين معنايى است كه زجاج كرده- و جبائى گفته: يعنى اينان ثواب و پاداش پروردگار خود را ديدار خواهند كرد و با اينحال چگونه فرو مايه و اراذل هستند، و چگونه ممكن است مستحق طرد باشند و كسى آنها را از خود طرد كند.