(أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ) معناى آن واضح است. و بدنبال اين جمله براى مؤمنان و كافران مثلى زده فرمايد:

(مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمى‌ وَ الْأَصَمِّ وَ الْبَصِيرِ وَ السَّمِيعِ) يعنى مثل گروه مسلمانان مانند بينا و شنوا است و مثل گروه كافران مانند كور و كر است، زيرا شخص مؤمن از حواس خود سودمند شود چون آنها را در راه دين بكار اندازد، و شخص كافر از آنها بهره‌مند نگردد و از اينرو مانند كسى است كه اصلا حسّ بينايى و شنوايى ندارد.

(هَلْ يَسْتَوِيانِ مَثَلًا) آيا حال كور و كر با حال بيناى شنوا نزد شخص عاقل و خردمند يكسان است؟ و چنانچه نزد مردمان خردمند ايندو يكسان نيستند هم چنين حال شخص مؤمن و كافر نيز يكسان نيست.

(أَ فَلا تَذَكَّرُونَ) آيا در اينمطلب تفكر و انديشه نمى‌كنيد تا حقيقت را دريابيد؟