[سوره هود (11): آيات 23 تا 24]

(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى‌ رَبِّهِمْ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ هُمْ فِيها خالِدُونَ (23) مَثَلُ الْفَرِيقَيْنِ كَالْأَعْمى‌ وَ الْأَصَمِّ وَ الْبَصِيرِ وَ السَّمِيعِ هَلْ يَسْتَوِيانِ مَثَلاً أَ فَلا تَذَكَّرُونَ (24))

ترجمه:

آنان كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردند و بدرگاه پروردگار خود خاضع گشتند آنان اهل بهشتند و در آن جاويدانند (23) مثل اين دو گروه همانند كور و كر و شنوا و بينا است آيا مثل آنها يكسان است؟ چرا متذكر نمى‌شويد! (24).

شرح لغات:

اخبات: طمأنينه و آرامش است.

تفسير:

چون در پيش سخن از كافران بميان آمد و آنچه را خداوند براى آنان آماده كرده است ذكر شد، بدنبال آن حال مؤمنان را ذكر فرموده:

(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ) آنان كه خداى سبحان و پيغمبر او را تصديق كرده و بيگانگى خدا ايمان آوردند، و كارهاى شايسته‌اى را كه خدا دستور داده انجام دادند.

(وَ أَخْبَتُوا إِلى‌ رَبِّهِمْ) ابن عباس گفته: يعنى انابه و تضرع بدرگاهش كردند.

و مجاهد گفته: يعنى بذكر و ياد خدا آرامش و اطمينان يافتند، و قتاده گفته: يعنى خضوع و خشوع بدرگاهش نمودند. و هر سه اين معناها نزديك بهم است.