ترجمه:

بنزد پدرتان بازگرديد و بگوئيد: پدر جان! پسرت دزدى كرد و ما جز بر آنچه دانستيم گواهى نداديم و ما با خبر از غيب نبوديم (81) و از مردم شهرى كه ما در آن بوديم و از كاروانى كه همراهشان آمديم بپرس كه ما راست مى‌گوييم (82) يعقوب گفت: بلكه نفسهاى شما چيزى را براى شما آراست پس صبرى نيكو بايد، اميد است خدا همه‌شان را بمن بازگرداند كه او دانا و فرزانه است (83) و روى از آنها بگردانيد و گفت: اى دريغا از يوسف، و ديدگانش از غم و اندوه سفيد شد و آكنده از غم بود (84) (پسران) گفتند: بخدا آن قدر ياد يوسف ميكنى تا بحال مرگ بيفتى يا بهلاكت رسى (85) يعقوب گفت: شكايت درد دل و غم خود را فقط بخدا ميبرم و از خدا چيزها ميدانم كه شما نميدانيد (86) اى پسران من برويد و از يوسف و برادرش جستجو كنيد و از رحمت خدا مأيوس نباشيد كه جز مردمان كافر كسى از رحمت خدا مأيوس نگردد (87).

قرائت:

از ابن عباس قرائتى نقل شده كه «سرّق»- بضم سين و تشديد راء- قرائت كرده و از حسن و قتادة و عمر بن عبد العزيز نيز قرائت «روح اللَّه» بضم راء نقل شده است.

و معناى قرائت «سرق»- بضم سين و تشديد راء- آن است كه نسبت دزدى باو داده شده است. و «روح اللَّه» بضم راء نيز ممكن است بمعناى اين باشد كه از روحى كه از طرف خدا و لطف و هدايت و نعمت او است مأيوس نشويد.

شرح لغات:

قرية: زمينى است كه مسكنهاى زيادى را شامل شده باشد و اصل آن از قرى بمعناى جمع است.

كظم: تحمل اندوه و فرو بردن آن بدينگونه كه آن را در دل نگاه دارد و بكسى اظهار نكند.

«تفتؤ» از- فتأ كذا- يعنى پيوسته فلان كار را انجام ميداد.