[سوره يوسف (12): آيات 67 تا 68]

(وَ قالَ يا بَنِيَّ لا تَدْخُلُوا مِنْ بابٍ واحِدٍ وَ ادْخُلُوا مِنْ أَبْوابٍ مُتَفَرِّقَةٍ وَ ما أُغْنِي عَنْكُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلاَّ لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ عَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ (67) وَ لَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُمْ ما كانَ يُغْنِي عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ مِنْ شَيْ‌ءٍ إِلاَّ حاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضاها وَ إِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِما عَلَّمْناهُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (68))

ترجمه:

يعقوب گفت: (اكنون كه ميخواهيد برويد) از يك در وارد (شهر مصر) نشويد و از درهاى مختلف وارد شويد و من نمى‌توانم در برابر خدا كارى براى شما انجام دهم كه فرمانروايى تنها براى خدا است بر او توكل كنم و همه توكل كنندگان بايد بر او توكل كنند (67) و چون بهمان طريقى كه پدر دستورشان داده بود وارد (مصر) شدند چنان نبود كه (اين دستور يعقوب) كارى در برابر خدا براى ايشان انجام دهد (و از خطر بى‌نيازشان كند) جز آنكه خواسته‌اى در دل يعقوب بود كه (بدينوسيله) خواسته‌اش را انجام داد، و براستى كه او داراى علمى بود كه ما بدو آموخته بوديم ولى بيشتر مردم نميدانند (68).