(ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْماءً سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ) و جهت اينكه يوسف 7 در آغاز خطاب را بصورت تثنيه آورد و آن دو را مخاطب قرار داد ولى در اينجا بصورت جمع آورده اين است كه منظور همه آن كسانى بودند كه مانند آن دو عقيده داشتند و مشرك بودند، و برخى گفته‌اند: خطاب متوجه تمام كسانى بود كه در زندان بودند.

و معناى آيه اين است كه اين بتهايى را كه شما جز خدا مى‌پرستيد و بنام پروردگار و معبود و اله ميناميد، اينها نامهايى است كه حقيقت ندارند و الفاظى بى‌معنى است و خداوند برهان و دليلى براى پرستش آنها بر بندگان خود نازل نكرده است.

(إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ) حكم و فرمان مخصوص بخدا است و از اينرو پرستش و خضوع و كرنش هم براى غير خدا جايز نيست.

(أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ) شما را فرمان داده كه جز او را نپرستيد.

(ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ) يعنى آنچه را از توحيد و يگانگى خدا و پرستش او و دست- كشيدن از پرستش ديگران كه براى شما بيان كردم ... آئين مستقيم و درستى است كه انحرافى در آن نيست.

(وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ) ولى بيشتر مردم نميدانند ابن عباس گفته: يعنى نميدانند كه فرمانبرداران و اهل اطاعت چه پاداشى دارند و گنهكاران و اهل معصيت چه كيفر و عقابى دارند، و ديگرى گفته: يعنى بخاطر عدول و انحراف از نظر و تأمل صحت گفتار مرا نميدانند.

(يا صاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُما فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْراً) از اينجا شروع بتعبير خواب آن دو ميكند، و پيش از اينكه خواب را تعبير كند بمطلب مهمترى كه عبارت از دعوت بتوحيد و پرستش خداى يگانه بود اقدام فرمود و بدنبالش معجزه خويش را نيز اظهار كرد و سپس مشغول بتعبير خواب ساقى گرديد، و روايت شده كه در تعبير خواب او چنين گفت: اما تعبير سه خوشه انگور آنست كه سه روز ديگر در زندان خواهى ماند و روز چهارم شاه آزادت ميكند و بشغل نخستين خود باز ميگردى.