سوره يوسف‌

اين سوره شريفه در مكه نازل شده، ولى معدل از ابن عباس نقل كرده كه گفته است: چهار آيه آن در مدينه نازل شده و ما بقى در مكه، و آن چهار آيه عبارت است از سه آيه اول سوره، و آيه چهارم يعنى آيه‌(لَقَدْ كانَ فِي يُوسُفَ وَ إِخْوَتِهِ آياتٌ لِلسَّائِلِينَ) و شماره آيات آن بدون هيچگونه اختلافى صد و يازده آيه است.

فضيلت اين سوره:

ابى بن كعب از پيغمبر- 6- روايت كرده كه فرمود: ببردگانتان سوره يوسف را تعليم كنيد كه هر مسلمانى اين سوره را بخواند و بخاندان و بردگان خود آن را ياد بدهد خداوند سختيهاى مرگ را بر وى آسان گرداند، و نيرويى بوى دهد كه نسبت بهيچ مسلمانى حسد نبرد.

و ابو بصير از امام صادق 7 روايت كرده كه فرمود: كسى كه در هر شب يا در هر روز سوره يوسف را بخواند روز قيامت خداوند او را بزيبايى و جمال يوسف- 7 محشور فرمايد، و از هراس آن روز در امان باشد و در ميان بندگان شايسته خدا ممتاز باشد و نيز فرمود: اين سوره در تورات نوشته شده است.

و اسماعيل بن أبى زياد از امام صادق 7 از پدرانش از رسول خدا- 6- روايت كرده كه فرمود: زنان خود را در غرفه‌ها (و طبقات فوقانى ساختمان) جاى ندهيد، و نوشتن و سوره يوسف را بدانها تعليم نكنيد، بلكه ريسندگى و سوره نور را تعليمشان كنيد.

تفسير اين سوره:

چون خداى سبحان سوره هود را بذكر داستانهاى پيمبران مرسل پايان داد اين سوره را ببهترين داستان از همان داستانهاى پيمبران آغاز كرد و فرمود: