گفت:(وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا فاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ...)[1] فرمود: نيكو است ولى آن هم نيست. در اينجا مردم ساكت شدند و ديگر چيزى نگفتند. حضرت رو بدانها كرده فرمود: چرا پاسخ نميگوئيد اى مسلمانان! گفتند: بخدا ديگر چيزى نميدانيم.

فرمود: شنيدم از حبيب خود رسول خدا- 6- كه فرمود: اميدوار كننده‌ترين آيه‌هاى قرآن اين آيه است كه فرمايد:(وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ ...) تا بآخر آيه، آن گاه فرمود: يا على بحق آن خدايى كه مرا بنبوت مبعوث داشته هر كداميك از شما براى وضوء (نماز) برخيزد گناهانش فرو ريزد و چون بدرگاه خدا رود و با دل بخدا متوجه گردد (و نماز بپا دارد) چيزى از گناهان وى بجاى نماند و پس از نماز مانند روزى گردد كه از مادر متولد شده، و اگر دوباره ميان دو نماز گناهى از وى سر زند هم چنان با نماز دوم گناهانش بريزد و بهمين ترتيب تا نماز پنجم، سپس فرمود: يا على نمازهاى پنجگانه براى امت من همانند نهر آبى است كه بر در خانه شماها جريان داشته باشد، پس گمان شماها چگونه است درباره كسى كه در بدنش چركى باشد و روزى پنج بار در چنين نهرى خود را شستشو دهد آيا باز هم چركى باقى بماند؟ و بخدا سوگند نمازهاى پنجگانه براى (تطهير گناهان) امت من اينگونه است.

و برخى گفته‌اند: معناى‌(إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ) آن است كه هر كس بكارهاى نيك ادامه دهد و پيوسته انجام دهد تدريجاً او را بترك گناهان وادارد و ديگر گناهى از وى سر نزند، و مثل آنست كه گناهان را از بين ببرد.

و ديگرى گفته: منظور از «حسنات» توبه است كه گناهان را پاك كند و عقاب آن را از بين ببرد، زيرا اختلافى نيست در اينكه توبه مستوجب سقوط عقاب گردد.

(ذلِكَ ذِكْرى‌ لِلذَّاكِرِينَ) يعنى در اين جمله كه فرمود: «حسنات گناهان را از بين ميبرد» تذكر و پندى است براى پند گيران و كسانى كه تفكر در آن كنند.

(وَ اصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ) ابن عباس گفته: يعنى بنماز پايدارى و

[1]- سوره آل عمران آيه 135.