و قول ديگر آنست كه منظور از دو طرف روز نماز صبح و عصر است.

(إِنَّ الْحَسَناتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئاتِ) خوبيها بديها را ميبرد. ابن عباس و بيشتر از مفسران گفته‌اند: يعنى نمازهاى پنجگانه موجب پاك شدن گناهانى است كه در ساعات ما بين آنها از انسان سر ميزند. چون از نظر ادبى «الف» و «لام» در «الحسنات» الف و لام تعريف است و به «صلاة» باز ميگردد. و واحدى بسند خود از ابى عثمان روايت كرده كه گفت: من همراه سلمان در زير درختى بوديم و سلمان شاخه خشكى از آن درخت كند و حركتش داد تا برگهاى آن ريخت، آن گاه گفت: اى أبا عثمان از من نمى‌پرسى چرا اين كار را كردم؟ علتش را پرسيدم؟ سلمان در جواب گفت: هنگامى من با رسول خدا- 6- زير درختى بودم و آن حضرت هم چنين شاخه خشكى را از درخت كند و تكان داد تا برگهايش ريخت سپس بمن فرمود: اى سلمان! از من نميپرسى چرا اين كار را كردى، و چون من علت آن را سؤال كردم و رسول خدا- 6- در جواب من فرمود: هنگامى كه شخص مسلمان وضوى خود را بخوبى گرفت و نماز هاى پنجگانه را بجاى آورد گناهانش بريزد چنانچه اين برگها بروى زمين ريخت.

- اين كلام را گفت- و سپس اين آيه را قرائت فرمود.

و بسند خود از ابى امامة روايت كرده كه گفت: با رسول خدا- 6- در مسجد نشسته بوديم كه مردى بنزد آن حضرت آمده گفت: اى رسول خدا من گناهى كرده‌ام حدّ آن را بر من جارى فرما! حضرت فرمود: آيا نماز را با ما ميخوانى؟

گفت: آرى اى رسول خدا، فرمود: خدا حدّ تو را- يا فرمود گناهت را- آمرزيد.

و بسند ديگر از على 7 روايت كرده كه فرمود: با رسول خدا- 6- در مسجد بانتظار نماز نشسته بوديم كه مردى از جا برخاست و عرضكرد:

اى رسول خدا! گناهى از من سرزده؟ حضرت توجهى بسخن او نفرمود تا نماز بر پا شد و پس از نماز دوباره آن مرد برخاسته و سخن خود را تكرار كرد، رسول خدا- 6- فرمود: آيا اين نماز را با ما نخواندى و وضويش را نيكو نگرفتى؟ عرض كرد: چرا فرمود: همين كفاره گناه تو است.