ترجمه:

و بسوى مدين برادرشان شعيب را فرستاديم وى بدانها گفت: اى مردم خداى- يگانه را بپرستيد كه معبودى جز او نداريد و از پيمانه و وزن كم ندهيد، من كار شما را خوب مى‌بينم (و احتياجى بكم فروشى نداريد) و از عذاب روزى كه (كافران را) فرا گيرنده است بر شما بيمناكم (84) و اى مردم پيمانه و وزن را از روى عدالت تمام بدهيد، و چيزهاى مردم را (در داد و ستد) كم مدهيد و كوشش بفساد در روى زمين نكنيد (85) باقيمانده خدا (در معامله صحيح) بهتر است براى شما (از آنچه بوسيله كم فروشى بدست آوريد) اگر ايمان داريد و من نگهبان شما نيستم (86) گفتند آيا نماز و (دين) تو دستورت ميدهد كه ما چيزهايى را كه پدرانمان پرستش ميكرده‌اند رها كنيم و يا در اموال خويش بهر گونه كه خواهيم تصرف نكنيم؟ براستى كه تو بردبار و با فهم (يا راهنما) هستى (87) گفت: اى مردم بنظر شما اگر با من دليل و برهانى از پروردگارم باشد و روزى نيكويى از جانب خود روزيم كرده (چگونه دست از اطاعتش بر دارم)؟

و نميخواهم آنچه را از شما منع ميكنم خودم (با ارتكاب آن) با شما مخالفت كنم كه هدف من تا آنجا كه بتوانم چيزى جز اصلاح نيست، و توفيق من (در اين دعوت) جز باراده خدا نيست بر وى توكل كنم و بدرگاه او رو آورم (88) اى مردم مخالفت و دشمنى با من شما را مستوجب و مستحق آن بلائى نكند كه بر قوم نوح يا قوم هود يا قوم صالح رسيد و (زمان يا مكان) قوم لوط از شما چندان دور نيست (89) و از پروردگار خويش آمرزش بخواهيد و بدرگاهش روى توبه آريد كه براستى پروردگار من رحيم و مهربان است (90) گفتند: اى شعيب ما بسيارى از اين چيزها را كه مى‌گويى نمى‌فهميم، و تو را در ميان خود ناتوان مى‌بينيم و اگر بخاطر فاميل و طائفه‌ات نبود سنگسارت ميكرديم و گرنه تو خود نزد ما عزيز (و محترم) نيستى (91) گفت اى مردم آيا طائفه (و فاميل) من در پيش شما از خدا عزيزترند، كه شما او را فراموش كرده‌ايد و براستى كه پروردگار من بر آنچه شما ميكنيد آگاه و محيط است (92) اى مردم (حال كه چنين است) شما هر چه توانيد بكنيد و من نيز بوظيفه خود عمل ميكنم و بزودى خواهيد دانست عذاب خوار